เกาะตุ๊กตา By นักเขียนผู้โรคจิต มัดจำ 450 ค่าเช่า 90b.

ทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่เคยจีรังยั่งยืน เหมือนกับคำที่คนอื่นเขาพูด ชีวิตที่แสนสงบ และ หดหู่ของเขาเองก็เช่นกัน ผมไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไงมันเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ และ จะจบลงที่ตรงไหนผมจะตายอย่างที่คำพูดนั้นบอก หรือว่าจะรอดกลับไปแล้วกลายเป็นคนอีกคน ไม่มีใครที่จะรู้ได้

"มิสุจัง... สัญญานะ..."

คำพูดที่ฟังไม่ได้ศัทพ์นั้นเปร่งออกมา พร้อมกับเลือดที่ไหลทะลักจนเลอะไปทั่วทั้งตัว ผมตัวสั่นไล้มือไปตามแก้มของเด็กหนุ่มลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นคนนั้นเบาๆ

"ไม่เอา... ใครจะสัญญากับคนที่ใกล้ตายกัน ไม่ ไม่!"

"สัญญา... ไม่ว่าจะเจ็บแค่ไหน... ทรมานแค่ไหน แค่ก ก็อย่าตายนะ อย่าตาย ฮึก..."